حد قذف زمان تشريع حد قذف ، بطور تحقيق ، روشن نيست ليكن به گفتهء ابن اسحاق ، بنقل طبرى و ابن هشام و غير ايشان ، در سال ششم از هجرت ، پس از قضيهء « إفك » و نزول آيهء * ( إِنَّ الَّذِينَ جاؤُ بِالإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ لا تَحْسَبُوه شَرًّا لَكُمْ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ مَا اكْتَسَبَ مِنَ الإِثْمِ وَالَّذِي تَوَلَّى كِبْرَه مِنْهُمْ لَه عَذابٌ عَظِيمٌ ) * [1] * ( ) * و ثبوت برائت عائشه در نتيجهء وحى ، سه كس ( مسطح بن أثاثه و حسّان بن ثابت و حمنة دختر جحش ) ، كه در آن قضيه بوقوع فحشاء تصريح كردند ، به حد قذف محكوم و آن حد بر ايشان جارى گرديده است .
فاضل مقداد در « كنز العرفان » چنين افاده كرده است « در بارهء حدّ قذف دو آيه فرود آمده است .
« 1 - * ( وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَناتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَداءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمانِينَ جَلْدَةً وَلا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهادَةً أَبَداً وَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ إِلَّا الَّذِينَ تابُوا مِنْ بَعْدِ ذلِكَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ الله غَفُورٌ رَحِيمٌ ) * [2] كه اين آيه به گفتهء سعيد بن جبير در قصهء عائشه نزول يافته و به گفته‌اى در بارهء همهء زنان مؤمنين مىباشد و اين گفته بهتر است چه فائده اش اعم است و بر فرض اين كه گفتهء سعيد ، مسلَّم گردد باز هم بايد حكم آن را عام دانست چه خاص بودن سبب نزول ، موجب تخصيص حكم نمىگردد .

[1] - آيهء 11 از سورهء النّور .
[2] - آيهء 4 و 5 از سورهء النّور .

290