وقت نماز در ماه و آفتاب گرفتن از آن وقت است كه گرفتگى پديدار گردد و ديده شود تا وقتى كه بگشايد و گرفتگى در آن پيدا نباشد و بعضى گويند كه شروع كند در انجلا و اين قول صحيح نيست و در غير كسوف و خسوف هر گاه فرصت نماز نباشد مانند زلزله واجب است فورا پس از آن به جا آورد و اگر به جا نياورد تا آخر عمر اداست و اگر فرصت نماز باشد مانند باد زرد و سرخ در همان هنگام كه آيه مخوف اتفاق افتد نماز كند .
نماز آيات كه عمدا يا سهوا در وقت خود خوانده نشود قضاى آن واجب است و اگر از گرفتن ماه و آفتاب آگاه نگردد تا وقت آن بگذرد قضا واجب نيست مگر كسوف يا خسوف كلى باشد .
هر گاه هنگام آيات يكى از نمازهاى يوميه هم واجب باشد و وقت گنجايش هر دو دارد بايد هر دو را بخواند و مخير است هر كدام را بخواهد پيشتر اندازد و اگر وقت يكى تنك باشد و از آن ديگرى واسع آن كه وقتش تنك است مقدم دارد و اگر وقت هر

78