آن جنس يافت نشود مشترى مختار است فسخ كند و يا به صبر راضى شود و اگر غير جنس بدهد و مشترى راضى شود صحيح است و به قيمت همين وقت كه جنس را مىگيرد حساب مىشود نه قيمت وقت معامله اگر فروشنده جنس را پيش از موعد تحويل دهد واجب نيست مشترى به پذيرد چه پستتر باشد چه بهتر اما سر وعده بايد قبول كند اگر به صفاتى باشد كه شرط كرده‌اند يا بهتر و اگر پستتر باشد واجب نيست متاعى كه به وزن و پيمانه مىفروشند مانند گوشت يا بدانها نمىفروشند مانند خانه و زمين و فرش و لباس و اختلاف در آن به حدى است كه نمىتوان به وصف در آيد به سلف فروختن جائز نيست چون هر جنس كه فروشنده مطابق صفات مشروط بتواند تحويل دهد داراى انواع و افراد گوناگون و قيمت و مرغوبيتهاى مختلف است و اين گونه كالا را تا نبينند مرغوبيت آن را نمىدانند اما اگر به وصف بتوان ضبط كرد به طورى كه بدان صفت هر چه يافت شود به همان مرغوبيت باشد سلف فروختن آن جايز است مانند بافته هاى ماشينى و ظروف كارخانهء .

295