صحيح است و در عرف باغداران زمان ما اجاره مىگويند اما مقصود فروش ميوه است نه اجاره باغ اگر ميوه ته بسته اما به صلاح نرسيده در فروش آن خلاف است .
علامه فرموده پس از ظهور و پيش از به دو صلاح مىتوان فروخت بيكى از سه شرط : يا همين كه هست يعنى چغاله بفروشد به شرط چيدن چون به همان حال مصرف دارد و مقدار كنونى آن را مىتوان تخمين زد ، يا آن كه جنسى موجود با آن ضميمه كنند كه در حقيقت اين ميوه هاى مجهول تابع آن ضميمه معلوم شود چون مجهول تابع معلوم باشد در بيع ضرر ندارد ، يا دو سال و بيشتر بفروشد كه اگر يك سال ميوه نيامد سال ديگر جبران كند و اگر هيچ يك از سه شرط نباشد دو قول است و به نظر ما اگر چغاله نارس و موجود را بفروشد معامله غررى نيست و شرط چيدن لازم نمىباشد بلكه بسته به رضاى بايع است اگر خواست تقاضاى چيدن كند بر مشترى واجب است بچيند و اگر تقاضا نكرد و درختان را به قبض مشترى داد و مشترى نچيد هر آفت كه بدان برسد بر عهده مشترى است نه بر فروشنده ، بر خلاف آن كه ميوه رسيده بفروشد در حالى كه چغاله است و در معرض آفات قرار دارد كه معامله خطرى است و تخمين مقدار آن ممكن نيست و فروختن

285