واگذارد تا آباد كند و درآمد آن را گرفته به صاحبان زمين دهد و هر كس زمين بايرى را آباد كند باذن امام به آن اولى خواهد بود و اگر معلوم شود مالك خاصى داشته اجرة المثل به مالك اول دهد و اگر مالك خاصى ندارد به امام دهد و هر كس در زمان غيبت بايرى را آباد كند از آن اوست و چون امام عليه السلام ظاهر شود اختيار با امام است ، هر زمين باير را به اين شروط مىتوان احيا كرد و مالك شد . 1 - آن كه پيش از احيا مالك خاصى نداشته باشد . 2 - آن كه حريم ملك كسى نباشد . 3 - از مشاعر عبادات نباشد مانند عرفات و منى و مسعى . 4 - چهارم آن كه به اقطاع كسى نداده باشند و اقطاع آن است كه در عهد ما تيول مىگفتند . 5 - آن كه كسى تحجير نكرده باشد يعنى شروع در آبادى و بسيارى از احكام آن در كتاب احياء موات بيايد إن شاء الله تعالى ،

221