وقت اصلى براى وقوف از طلوع فجر است تا طلوع آفتاب مانند وقت نماز صبح هر اندازه از اين مدت بماند كافى است و واجب نيست همه مدت بين الطلوعين در مشعر باشد و اگر هيچ نتواند تا ظهر روز عيد هر وقت ممكن شود خود را برساند اگر پيش از طلوع فجر از مشعر الحرام بيرون رود بعمد و علم بايد يك گوسفند كفاره دهد اما حجش صحيح است زن و بيمار و آنان كه از انبوه و فشار مردم بيم دارند جائز است پيش از فجر از مشعر بيرون روند و به همان بودن شبانه اكتفا كنند و كفاره بر آنها نيست . وقوف در مشعر ركن است پس كسى كه عمدا آن را ترك كند نه شب آنجا باشد و نه بين الطلوعين و نه تا ظهر روز عيد حجش باطل است و اگر به فراموشى و عذر ترك كند حجش صحيح است مگر وقوف عرفات را نيز ترك كرده باشد .
حد مشعر را از طرف عرفات مأزمين مىگويند كه در جانب مشرق مشعر است و از طرف منى كه طرف مغرب مشعر است وادى محسر مىنامند و تا جائى به نام حياض امتداد دارد .

185