اگر سعى را سهوا تمام نكرده از احرام بيرون آيد و مقاربت كند آنگاه به ياد آورد كه سعى تمام نكرده بود ناقص را تمام كند و يك گاو به كفاره نقض احرام فدا دهد و به قاعده بايد معذور باشد چون در نقض احرام به فراموشى كفاره نيست مگر در روايتى كه كفاره را در ناخن گرفتن نيز ثابت كرده است و آن عجيبتر است و بحث در آن خارج از وضع اين كتاب كسى كه از سعى عمره تمتع فارغ مىشود جائز نيست همه سر را بتراشد بلكه بايد ناخن بگيرد تا از احرام بيرون آيد يا اندكى از موى سر يا شارب بگيرد و اگر سر تراشد بايد فديه دهد و اقلا گوسفند بكشد .
اگر كسى از احرام عمره بيرون نيامده سهوا احرام حج ببندد نيز بايد فديه دهد كسى كه از عمره تمتع فارغ گشت و از احرام بيرون آمد همه چيز بر او حلال است مگر صيد و بهتر است با همان لباس احرام باشد و لباس دوخته نپوشد تا احرام براى حج بندد .

180