از آن كه از وقوف به مشعر فارغ شود با علم و عمد حج او باطل است اما آن را تمام كند و شترى قربان كند و سال ديگر حجى به جا آورد هر چند حج اول او مستحب بوده ، زن نيز اگر در احرام بود و به رضاى خود اطاعت شوهر كرد حكم همين است و چون سال ديگر با هم به قضاى حج آيند بايد از هم جدا باشند يعنى در جاى خلوت با هم نباشند از جاى پارساله تا از اعمال فارغ شوند و اگر شوهر از اول به قهر او را مجبور كرده بود حج زن باطل نمىشود و كفاره بر عهده مرد است و اگر نزديكى پس از فراغ از مشعر الحرام باشد پيش از آن كه طواف كند باز شترى بايد فدا دهد اما حج او باطل نمىشود و قضاى آن واجب نيست و اگر طواف زيارت كرده است اما طواف نساء نكرده حكم همين است مگر آن كه پنج دور يا چهار دور از

168