او را حج برد و اعمال حج را بر او جارى سازد از احرام و طواف و سعى و بردن به موقف عرفات و مشعر و خود ولى نيت كند و اين عمل صحيح است و ثواب براى ولى است و توفيق براى آينده كودك هر چند طفل شيرخواره باشد مانند اذان و اقامه گفتن در گوش طفل كه در توفيق او تاثير دارد .
و اگر طفل نابالغ نزديك بلوغ نيت حج كرد و در موقف عرفات بالغ شد يا مشعر را دريافت حج او به جاى حجة الاسلام محسوب است همچنين بنده كه در عرفات يا مشعر آزاد شود .
ديوانه در حكم كودك غير مميز است و ولى او مىتواند او را حج دهد و بنده باذن مولى حجش صحيح است اما كافى از حجة الاسلام نيست . كسى كه مستطيع نباشد يعنى خود مالك مصرف حج نباشد اما به حج رود حجش صحيح است و پس از مستطيع شدن بايد اعاده كند مثلا به قرض وسيله حج را فراهم آورد و پس از آن قرض خويش را ادا كند . مريض كه اميد بهبودى دارد نائب گرفتن او براى حج صحيح نيست و آن كه عاجز است و اميد توانائى ندارد بايد نائب گيرد .

149