و اگر بين دو ماه رمضان حالش بهتر شود قضا كند و كفاره نيز بدهد براى هر روز يك مد . حكم بيش از دو رمضان حكم دو رمضان است يعنى بيش از يك كفاره ندارد .
روزه از مريض و مسافر صحيح نيست و بايد افطار كنند مگر روزه مستحب از مسافر چنان كه گذشت . شرط سقوط روزه از مسافر همان شرائط شكستن نماز است پير مرد و پير زن كه از روزه گرفتن عاجز باشند به جاى هر روز يك مد طعام كفاره دهند و همچنين كسى كه مرض تشنگى دارد و اگر بيمارى خوب شد قضا كند زن آبستن كه روزه براى او زيان دارد و شيرده كه نتواند با حفظ سلامتى خود طفل را شير دهد روزى يك مد كفاره دهند و قضا گيرند هر گاه مريض در همان مرض كه روزه را افطار كرده است بميرد مستحب است ولى او ( بزرگترين پسرش ) روزه او را قضا كند

144