مسائلى چند در سهو و شك اول - كسى كه شك بسيار كند اعتنا به شك او نيست و در نماز جماعت اگر امام يا ماموم شك كند و ديگرى بخاطر داشته باشد رجوع به آن كنند كه بخاطر دارد . و اگر در نماز احتياط شك كنند اعتنا به آن نيست يعنى بنا بر صحت گزارد يا بر اكثر .
دوم - كسى كه در نماز نافله شك كند مختار است بنا بر كمتر گذارد يا بيشتر و افضل آن است كه بنا بر اقل گذارد ، سيم - كسى كه سهوا در نماز سخن گويد غير قرآن و دعا يا بىجا بايستد يا بنشيند يا پيش از تمام شدن نماز بى جا سلام دهد بايد دو سجده سهو به جا آورد همچنين كسى كه در حال تشهد آخر شك كند چهار ركعت خوانده يا پنج ركعت بايد بنا بر چهار گذارد و سجده سهو كند .

86