علامت قبله در عراق وقت نماز صبح آنست كه سفيده فجر را بر دوش چپ قرار دهند و اگر نماز مغرب مىخوانند شفق را بر دوش راست و براى نماز ظهر خورشيد را هنگام زوال بر ابروى چپ قرار دهد از طرف بينى كه از جنوب به طرف راست منحرف شود .
و اين سه علامت براى سه نماز كافى است . اما جهت قبله كه از اين علامات تحصيل مىشود بالنسبة وسعت دارد و اگر نماز هنگام تاريكى شب باشد و جدى پديدار بود آن را بر پشت شانه راست قرار دهد جهت تنگتر و به واقع نزديكتر خواهد بود و هر چه بتوان بايد جهت تنگتر را بدست آورد و به قبله واقعى نزديكتر شد و در ساير شهرها غير عراق بايد بطرق و وسائل ممكن بكوشد تا كعبه را تعيين كند و علما جهات غالب بلاد را از علائم نجومى استخراج كرده‌اند و اگر علامتى براى قبله نيابد بهر چهار طرف نماز گذارد و اگر ممكن نشود به يك طرف و يا هر چه ممكن باشد .
اگر كسى عمدا استقبال نكند نمازش باطل است و اگر به سهو باشد و پس از نماز معلوم شود از قبله بين دست راست و چپ منحرف شده است نمازش صحيح است و اگر درست روى به راست و چپ ايستاده بود

49