5 - جماع نكند . 6 - استمنا نكند . 7 و 8 - از روى شهوت ، كسى را نبوسد و لمس نكند . 9 - شكار ننمايد . 10 - گوشت شكار نخورد . 11 - شكار را ذبح نكند .
12 - كسى را به شكار دلالت ننمايد . 13 - هيچ نوع ملخ را نكشد . 14 - سر نپوشد . 15 - سر به زير آب فرو نبرد [1] . 16 - رو پوش بر كجاوه نيفكند 17 - زن ، روى خود را باز ، و سر را به پوشد . 18 و 19 - درختى كه در حرم روييده بجز درختهاى ميوه و اذخر [2] ، و نيز گياهى كه در ملك خودش نروييده باشد قطع ننمايد . 20 - تخم شكار را نشكند . 21 - جوجهء هيچ پرنده اى را سر نبرد 22 - خوراك معطر و خوشبو نخورد [3] . 23 - 27 - از پنج نوع بوى خوش اجتناب نمايد : مشك ، عنبر ، كافور ، زعفران ، عود [4] . 28 - از استعمال روغنهاى معطر پرهيز كند . 29 - از روى تجمل انگشترى بدست نكند ، اما از بابت عمل به سنت جائز است . 30 و 31 - موزه و كفشى كه پشت پا را به پوشاند در حال اختيار به پا نكند . 32 و 33 - از فسوق ، يعنى دروغ بر خدا ، و جدال ، يعنى گفتن نه به خدا قسم ، بلى به خدا قسم ، اجتناب نمايد . 24 - شپش را از خود دور نكند

[1] - شافعى و ساير فقهاى اهل سنت ، ارتماس در آب را حرام نمىدانند ، كما اين كه شافعى مطلق پرده افكندن و سايه قرار دادن را جائز دانسته است . رك . خلاف ج 1 ص 442 و 444 .
[2] اذخر ، بر وزن فلفل ، گياه خوشبوئى است در بيابانهاى مكه .
[3] - بنا به عقيدهء اماميه خوردن طعام خوشبو مطلقا موجب كفاره است ، اما مالك آن چه با آتش تماس داشته و شافعى آن چه فقط رنگ خود را حفظ كرده ولى طعم و بوى را از دست داده باشد موجب كفاره ندانسته اند .
[4] - فقهاى اهل سنت ، اين حكم را در كليهء اشياء خوشبو جارى كرده اند .

333