8 - چهل و شش . 9 - شصت و يك . 10 - هفتاد و شش . 11 - نود و يك . 12 - صد و بيست و يك . 13 - در زائد بر اين رقم ، چهل چهل يا پنجاه پنجاه .
اشناق ، : [ ارقام فاقد زكات ] نيز سيزده رقم است :
1 - 5 - پنج رقم آن ، چهار چهار است : 1 - چهار رأس اول 2 - ما بين پنج و ده . 3 - ما بين ده و پانزده . 4 - ما بين پانزده و بيست 5 - ما بين بيست و بيست و پنج .
6 و 7 - دو رقم ديگر نه نه است : 1 - فاصلهء ميان بيست و شش و سى و شش 2 - فاصلهء بين سى و شش و چهل و شش .
8 - 10 - سه رقم پس از آن هر يك چهارده رأس است : 1 - ما بين چهل و شش تا شصت و يك . 2 - ما بين شصت و يك تا هفتاد و شش . 3 - ما بين هفتاد و شش تا نود و يك .
11 - و يك شنق ، بيست و نه رأس : و آن ، فاصلهء ميان نود و يك تا صد و بيست و يك مىباشد .
12 - و پس از آن يك شنق ، هشت شتر : و آن فاصلهء ميان صد و بيست و يك ، تا صد و سى رأس است .
13 - و پس از آن ، فواصل مرتبا نه نه ، بطور نامحدود ادامه دارد .
اما مقدار زكاتى كه از اين نصابها گرفته مىشود دوازده فريضه است [1] :

[1] در سه مورد از اين نصابها اختلاف نادرى ميان فقهاى شيعه وجود دارد : 1 - ابن ابى عقيل معاصر كلينى در بيست و پنج شتر ، « بنت مخاض » و در بيست و شش ، « بنت لبون » . و و ابن جنيد معاصر صدوق در بيست پنج « بنت مخاض » و اگر يافت نشود « ابن لبون » و اگر آن هم يافت نشود پنج گوسفند ، و در بيست و شش شتر « بنت مخاض » و اگر يافت نشود « ابن لبون » را فريضه دانسته اند . 2 - صدوق در كتاب هدايه در شصت و يك تا هشتاد شتر « جذعة » و از آن به بعد تا نود « ثنى » را فريضه قرار داده . 3 - سيد مرتضى در كتاب انتصار فريضهء از نود و يك تا صد و سى را قابل تغيير ندانسته ( رك مصباح الفقيه ج 3 ص 522 نقل از علامه و ديگران ) و اما فتاوى اهل سنت در دو مورد با فتواى مشهور شيعه اختلاف دارد : 1 - در بيست و پنج تا سى و پنج شتر ، به اتفاق همهء مذاهب « بنت مخاض » فريضه است . 2 - از صد و بيست شتر به بعد اقوال آنان مختلف است : مالك ، با تفاوت نقل از وى ، از صد و بيست و يك تا صد و سى رأس ، مأمور زكات را مخير بين گرفتن سه « بنت لبول » و دو « حقه » و از صد و سى تا هشتاد رأس فريضه را يك « حقه » و دو « بنت لبون » دانسته . ابو حنيفه و كوفيون عموما پس از صد و بيست ، نصابها را از سر مىگيرند تا برسد به صد و پنجاه كه مجددا آنها را از سر شروع مىكنند . ساير فقها در زائد بر صد و سى ، در هر چهل شتر ، يك « بنت لبون » و در هر پنجاه شتر ، يك « حقه » لازم دانسته اند ( خلاصه از بداية المجتهد ج 1 ص 251 ) .

263