2 - پس از قرائت سورهء حمد ( آمين ) نگويد [1] .
3 - به پشت سر رو مگرداند .
4 - به سخنى كه جزء نماز نباشد لب نگشايد .
5 - فعل كثير ، كه جزء افعال نماز نمىباشد به جاى نياورد .
6 - 11 - نواقض وضو مانند : باد ، بول ، غايط ، منى ، جماع و لمس بدن سرد شدهء ميت پيش از اين كه او را غسل دهند ، از وى سر نزند .
12 - 14 - با صدايى كه مشتمل بر دو حرف باشد : نالش ، و اظهار ناراحتى [ آخ ، اوف ] ننمايد ، و از خندهء با صدا و قهقهه خوددارى كند .
و اما تروك مستحب سيزده امر است :
1 و 2 - به چپ و راست توجه و التفات نكند .
3 - 5 - خميازه و دست و شانه نكشد ، و انگشت نشكند .
6 و 7 - با ريش و اعضاء بدن خود بازى نكند .

[1] - آمين ، بعد از حمد در همهء مذاهب عامه ، سنت ، و بين ايشان معمول است . و قول مشهور بلكه مورد اجماع ، نزد شيعه ، عدم جواز و بلكه برخى مانند مؤلف در كتب خود آن را مبطل نماز مىدانند . و سيد مرتضى در كتاب انتصار ، اين حكم را جزء فتاوى مختصه : ( منفردات ) اماميه دانسته است . فقط در بين شيعه از ابى الصلاح حلبى و ابن جنيد كراهت و به نقلى جواز گفتن آمين نقل گرديده است . خلاصه از ( مصباح الفقيه ج 2 ، ص 312 ) . در علت حرمت اين كلمه علاوه بر نهى صريح ، برخى به اين امر متشبث گرديده اند كه آن كلام آدمى است ، و مانند همهء سخنان خارج از نماز ، مبطل نماز است . ولى به گفتهء شهيد دوم ( شرح لمعه ج 1 ص 72 ) اين كلمه بمعنى ( خدايا اجابت كن ) است كه معمولا بعد از دعاها گفته مىشود و خود ، دعا است سورهء حمد نيز مشتمل بر دعا مىباشد ، و قصد دعائيت ، با قرآن بودن آن منافات ندارد ، پس از اين جهت نمىتوان آن را غير جائز يا مبطل نماز دانست ، و تنها مدرك همان نهى صريح مذكور در اخبار است .

231