17 و 18 - گفتن : قد سمع الله لمن حمده ، هنگام سر برداشتن از ركوع و دعاء پس از آن [1] .
19 و 20 - تسبيح و دعاء اضافه بر يك تسبيح در سجدهء اول و همچنين در سجدهء دوم [2] ) .

[1] - آن دعا اينست : « الحمد لله رب العالمين اهل الجود و الجبروت و الكبرياء و العظمة » ( رك : نهايه ج 1 ص 93 )
[2] - كمترين ذكر مجزى در سجده ، گفتن : سبحان ربي الأعلى او بحمده يك بار است ، و سنت آنست كه آن را سه بار بگويد ، و افضل هفت نوبت است و مستحب است در سجده بگويد : « اللهم لك سجدت ، و بك آمنت ، و لك اسلمت ، و عليك توكلت ، و أنت ربي ، سجد وجهى للذي خلقه و صوره و شق سمعه و بصره . تبارك الله احسن الخالقين . سبحان ربي الأعلى و بحمده » . اين را يك بار يا سه ، يا پنج و يا هفت نوبت بگويد . رك : نهايه ج 1 ص 94 .

224