است و من در كتاب « نهايه » آنها را به تفصيل ذكر كرده ام [1] .
آب غير چاه دو قسم است : قليل و كثير .
ميزان آب كثير ، آن است كه به حد كر برسد : و حد كر [ بحسب مساحت ] سه وجب و نيم طول ضرب در همين اندازه عرض و عمق است [2] و يا اين كه [ بحسب وزن ] هزار و دويست رطل عراقى [3] بوده باشد . آب كثير را هيچ چيز نجس نمىكند مگر نجاستى كه يكى از اوصاف آب را تغيير دهد .
ميزان آب قليل آن است كه از كر كمتر باشد . آب قليل با ملاقات و وقوع يكى از نجاسات در آن ، نجس مىشود هر چند باعث تغيير اوصاف آب نگردد .

[1] - خلاصهء گفتهء وى در ( نهايه ، ج 1 ص 12 و 13 ) چنين است : انسان 70 دلو گنجشك ، و اشباه آن 1 دلو الاغ ، گاو ، اسب ، در صورتى كه آب بيش از بول مرد 40 دلو كر باشد 1 كر بول كودك 7 دلو و اگر كمتر از كر باشد تمام آب چاه بول طفل شير خوار كه هنوز غذا نمىخورد سگ ، گوسفند ، روباه ، گربه ، آهو ، خوك 1 دلو و شبيه آنها 40 دلو غايط تازه 50 دلو بروايتى براى سگ كه به چاه افتد و زنده غايط خشك 10 دلو بيرون آيد 7 دلو مار ، قورباغه ، عقرب 3 دلو كبوتر ، مرغ ، و شبيه آنها 7 دلو فرو رفتن جنب در آب چاه 7 دلو موش ، هر گاه متلاشى نشده باشد 3 دلو خون كثير 50 دلو موش ، هر گاه متلاشى شده باشد 7 دلو خون قليل 7 دلو
[2] - حاصل ضرب : چهل و دو وجب و هفت هشتم وجب مىشود .
[3] - اين مقدار مطابق 128 من تبريز بيست مثقال كم يا 74 - 376 كيلو گرم مىباشد .

196