< فهرس الموضوعات > فصل 3 در زكات گاو < / فهرس الموضوعات > فصل 3 در زكات گاو شرائط زكات گاو ، بدون تفاوت عين شرائط شتر است : ملك بودن ، رسيدن به حد نصاب ، چرا بودن ، و گذشت سال بر آن . فواصل بين دو نصاب را كه فاقد زكات است در گاو ، [ و قص ] و آن چه برسم زكات گرفته مىشود [ فريضة ] مىگويند .
گاو ، داراى چهار نصاب است [1] :
اول - سى رأس ، كه زكات آن ، يك گوسالهء نر ، يا مادهء يك ساله : [ تبيع و تبيعة [2] ] است .

[1] - نصاب و فريضهء زكات گاو نزد علماء شيعه مورد اتفاق است و جمهور فقهاء اهل سنت نيز با آنان موافقند ولى در پاره اى از موارد ميان ايشان اختلاف است : برخى در ده گاو به بالا تا سى رأس ، يك گوسفند . و برخى مانند سعيد بن مسيب ( از فقهاء تابعين ساكن مدينه متوفى سالهاى 91 تا 95 هجرى ) در 25 رأس يك گاو ، و در 75 رأس دو گاو و از 120 به بالا در هر چهل رأس يك گاو لازم دانسته اند . مالك ، شافعى ، احمد حنبل ، سفيان ثورى و جماعتى ، در بين چهل ، و شصت ، چيزى لازم نمىدانند . در شصت ، دو تبيع ، در هفتاد ، يك مسنه و دو تبيع ، در هشتاد ، دو مسنه و در نود ، سه تبيع لازم دانسته اند ( رك : بداية المجتهد ج 1 ص 253 ) .
[2] - تبيع و تبيعة بر وزن حميد و حميده ، از تبعيت بمعنى پيروى : بچهء گاو يك ساله تا دو ساله است كه غالبا دنبال مادر مىافتد .

266