< فهرس الموضوعات > فصل 5 در لباس نمازگذار < / فهرس الموضوعات > فصل 5 در ذكر لباسى كه نماز با آن جائز است در هشت جنس از اجناس لباس ، نماز مىتوان گذارد :
1 - پنبه . 2 - كتان . 3 - كليهء نباتات و روييدنيهاى زمين . 4 - خز يك دست خالص [1] 5 - 7 - پشم و كرك و موى حيوانات حلال گوشت .
8 - پوست حيوان حلال گوشت به شرط آن كه تذكيه و ذبح شرعى در آن به عمل آمده باشد ، و اگر پوست مردار باشد نماز در آن جائز نيست هر چند آن پوست را دباغى [2] كرده باشند .
و سزاوار و لازم است كه لباس نماز گذار واجد دو شرط باشد :

[1] - به طورى كه از روايات و كلمات فقها بدست مىآيد خز ، حيوان دريايى چهار دست و پائى است كه تزكيهء آن مانند ماهى ، خروج آن زنده ماهى ، خروج آن زنده از آب است ، و از كرك و پوست آن لباس تهيه مىكرده اند ، و در پارهء از روايات آن را سگ آبى ( كلاب مائيه ) نام برده اند . و گاهى كرك خز را با كرك روباه و خرگوش و امثال آن مخلوط مىكرده اند و اين خود يك نوع غش و تقلب بوده است . مقصود از ( خز خالص ) در متن ، آنست كه با اين چيزها مخلوط نشده باشد . و اما خز مخلوط و مغشوش با آن اشياء ، مورد خلاف و محل بحث است : مؤلف در نهايه ج 1 ص 18 مىگويد : « نماز در خز مغشوش به گرك خرگوشها و روباه جائز نيست و در جواز آن روايتى نقل گرديده ، و آن روايت بر تقيه حمل مىشود اما در حال اختيار و عدم تقيه همانطور كه گفتيم جائز نيست . و نماز در خز خالص يا مخلوط به كمى ابريشم مانعى ندارد » . در اينجا توجه به اين نكته نيز لازم است كه در اعصار اخير ، خز ، به يك نوع جامهء ضخيم ابريشمى يا مخلوط از پشم و ابريشم گفته مشود : المنجد مىگويد : « الخز : الحرير ما نسج من صوف و حرير . ج : خزوز » . و اين معنى بطور حتم در اينجا اراده نشده است .
[2] - فقهاء اهل سنت دباغى پوست مردار را باعث طهارت و جواز نماز در آن مىدانند و از علماء شيعه ابن جنيد دانشمند قرن چهارم آن را مطهر پوست دانسته ، اما نماز در آن را جائز نمىداند . و در روايات صادر از ائمه عليهم السلام بر خلاف نظر اهل سنت راجع بعدم تأثير دباغى ، بسيار تاكيد شده است .

210