إسم الكتاب : الجمل والعقود في العبادات ( عربي - فارسي ) ( عدد الصفحات : 416)

< فهرس الموضوعات > فصل 6 در ذكر جنابت < / فهرس الموضوعات > 2 - جماع كردن با زن و لو اين كه باعث انزال و خروج منى نگردد .
3 - 5 - خارج شدن خون حيض ، و استحاضه ، و نفاس از زن .
6 - لمس كردن جسد ميت پس از سرد شدن بدن و پيش از اين كه ميت را غسل دهند .
فصل 6 در ذكر جنابت جنابت به دو سبب محقق مىشود :
اول - انزال منى و خروج آب جهنده بهر كيفيت كه بوده باشد چنان كه گفتيم .
دوم - جماع كردن و ادخال آلت در فرج زن خواه باعث انزال منى بشود يا خير .
جنابت ، مورد تعلق احكامى چند است كه به دو دسته تقسيم مىشوند : محرمات و مكروهات .
محرمات پنج عمل است :
1 - خواندن سوره هاى عزائم قرآن [1] .

[1] سور عزائم ، سوره هايى است كه مشتمل بر سجدهء واجب است . كلمهء عزيمة بمعنى فريضه و واجب است و به همين علت مجازا از باب استعمال سبب در مسبب يا جزء در كل اين لفظ بر اصل سور اطلاق گرديده است و اين سجده را سجدهء تلاوت مىنامند . بنا بنقل ابن رشد در كتاب هداية المجتهد و نهاية المقتصد ج 1 ص 214 ، ابو حنيفه و پيروانش اين سجده را واجب ، و مالك و شافعى آن را مستحب مىدانند . عدد سور عزائم نيز محل خلاف است ، مالك : يازده سوره . شافعى : چهارده سوره . احمد حنبل : پانزده سوره . و ابو حنيفه دوازده سوره دانسته اند ( رك : ابن رشد در كتاب نامبرده ) . اما نزد شيعهء اماميه به اتفاق ، چهار سوره است . در اين مورد مؤلف در ( نهايه ج 1 ص 28 ) مىگويد : « شخص جنب از هر جاى قرآن بخواهد تا هفت آيه تلاوت نمايد مگر چهار سورهء : سجده لقمان ، حم سجدة ، و النجم و اقرء باسم ربك . » مقصود از « سجدهء لقمان » سورهء « الم سجده » است كه پس از سورهء لقمان واقع است ، و به همين مناسبت فقهاء متقدم غالبا از آن چنين نام برده اند ، و برخى كه توجه به اين نكته نداشته اند آن را حمل بر اشتباه كرده اند . آيهء سجده در « الم سجده » آيهء 15 و در « حم سجده » آيهء 36 و در سوره هاى « النجم و اقرء » آيهء آخر است . در اينجا توجه به اين نكته لازم است : كه آيات سجده در همهء سور اعم از واجب و مستحب مشتمل بر امر به سجده است ، و همهء اين سوره ها جزء سور مكى است ، و اصولا علماى علم قرآن يكى از امتيازات سور مكى را همين وجود آيات سجده در آنها دانسته اند ، و گويا سر اختصاص اين آيات به سور مكى اينست كه در مكه مركز بت پرستى بود و شديدترين مبارزه ميان اسلام و شرك در آن شهر آغاز شد ، و سجدهء ، هنگام قرائت اين آيات بدون تقيد به وقت يا مكان مخصوص ، خود يك نوع شعار ، به نفع توحيد و عليه شرك بشمار مىرفت و لهذا بنقل ابن رشد ( رجع مذكور ) پاره اى روايات حكايت دارد كه رسول اكرم در مكه هنگام قرائت آيات سجده ، سجده مىكرد اما در مدينه در پاره اى آيات ملتزم به سجده نبود ، و همين امر برخى از فقهاى اهل سنت را بر فتوا دادن به استحباب سجدهء تلاوت وادار كرده است .

175