نكند . و در غير اين صورت واجب است طهارت گرفته و طواف كند ، و اگر در ميان طواف است به دستور مسأله قبل عمل كند . ( 262 ) : هر گاه پس از فراغت از طواف شك در طهارت نمايد به شك خود اعتنا نكند ، هر چند احتياط مستحب اعاده آن است . ولى براى نماز طواف حتما بايد وضو بگيرد . ( 263 ) : چنانچه مكلف نتواند وضو بگيرد ، اگر مىداند بدون گذشتن وقت اتمام عمره و رفتن به عرفات مىتواند وضو بگيرد ، بايد صبر كند و با وضو طواف نمايد . و اگر نمىداند كه مىتواند - به اين كه وقت ضيق است ، يا مانع از وضوء تا زمانى كه عمره را تمام كرده و خود را به عرفات برساند زايل نمىشود - بايد تيمم نموده و طواف كند ، و اگر تيمم هم نمىتواند بكند در صورتى كه نا اميد از توانائى بر تيمم شد لازم است براى طواف نايب بگيرد و بنابر احتياط واجب خود نيز بدون طهارت طواف نمايد . ( 264 ) : بر زن حائض و نفساء بعد از ايام حيض و نفاس ، و بر جنب واجب است كه براى طواف غسل كنند ، و حائض و نفساء وضوء هم بگيرند . و با وجود مانع از غسل و نا اميد شدن از توانائى بر آن ، واجب است تيمم كنند . و بنابر احتياط لازم بايد نايب هم بگيرند تا از طرف آنها طواف نمايد . و اگر از تيمم معذور