13 - دروغ و دشنام ( 227 ) : دروغ و دشنام در هر حال حرام است ، ولى حرمتشان در حال احرام شديدتر است ، بلكه نبود آن در تحقق حج اعتبار شده ، و مراد از فسوق در آيه مباركه ( فلا رفث ولا فسوق ولا جدال في الحج ) دروغ و دشنام است . اما مفاخرت يعنى فخر فروشى چنانچه مستلزم توهين به ديگرى باشد حرام است ، و چنانچه مستلزم نباشد احتياط لازم ترك آن است .
14 - جدال نمودن ( 228 ) : جدال نمودن بر محرم حرام است . و كمترين مرتبه آن قسم خوردن به كلمه ( لا والله ) و ( بلى والله ) است . و احتياط لازم اين است كه به غير از اين دو كلمه نيز قسم نخورد .
( 229 ) : دو مورد از حرمت جدال استثناء شده :
اول : آن كه ضرورتى مانند اثبات حق يا از بين بردن باطلى اقتضاء قسم خوردن كند .
دوم : آن كه مراد قسم خوردن نباشد بلكه قصدش اظهار محبت يا تعظيم باشد ، مثل اين كه بگويد : تو را به خدا اين كار را نكن .
( 230 ) : در صورتى كه جدال كننده در سخن خود راستگو باشد كفاره ندارد ، و فقط بايد استغفار كند به شرطى كه از دو مرتبه تجاوز

86