و كفاره كشتن آهو و خرگوش ، يك گوسفند است .
و كفاره كشتن روباه ، يك گوسفند است . و كفاره كشتن موش صحرائى و خارپشت و سوسمار ، يك بزغاله است .
( 189 ) : چنانچه كفاره ، شتر باشد و يافت نشود بايد شصت مسكين را اطعام نمايد ، براى هر مسكين دو مد ، و اگر نتوانست يك مد ( كه تقريبا ده سير است ) ، و اگر نتوانست بايد شصت روز روزه بگيرد ، و اگر نتوانست هيجده روز روزه بگيرد .
و اگر كفاره ، گاو باشد و يافت نشود بايد قيمت گاو را به سى مسكين اطعام نمايد ، و چنانچه نتوانست نه روز روزه بگيرد .
و چنانچه كفاره ، گوسفند باشد و يافت نشود يا نتواند تهيه كند بايد ده مسكين را اطعام نمايد ، و اگر نتوانست بايد سه روز روزه بگيرد . و مستحب است سه روز متوالى روزه بگيرد .
( 190 ) : اگر محرم در خارج حرم كبوتر يا مانند آن را شكار نمايد و بكشد بايد يك گوسفند كفاره بدهد ، و كفاره جوجه آن يك ميش كوچك و يا يك بزغاله است . و در شكستن تخم آن بايد يك درهم كفاره بدهد ، بنابر احتياط لازم .
و هر گاه غير محرم كبوتر يا مانند آن را در حرم بكشد يك درهم و در جوجه آن نيم درهم ، و در تخم آن ربع درهم بايد كفاره بدهد .

73