واجب شده باشد ، و كسى كه بايد نايب بگيرد سهل انگارى كرد ، و مالى كه براى حج در نظر گرفته شده بود تلف شد ; شخص مذكور ضامن است . و بر او واجب است كه از مال خودش نايب بگيرد .
( 80 ) : هر گاه مىدانند حج بر ميت واجب شده و معلوم نيست انجام داده يا نه ، واجب است برايش حج بجا آورند . و هزينه اش بنابر احتياط واجب ، با رضايت ورثه از اصل تركه برداشته مىشود .
( 81 ) : به مجرد نايب گرفتن براى حج ، ذمه ميت برئ نمىشود . بنابر اين اگر بداند كه نايب ، به سبب عذرى يا بدون عذر ، حج را بجا نياورده ، واجب است دوباره اجير بگيرد . و هزينه نيابت دوم ، از اصل تركه برداشته مىشود . و هر گاه اجرت اجير اول از مال ميت بوده ، و نايب گيرنده مقصر باشد ، او ضامن است .
( 82 ) : اگر چندين اجير پيدا شود ، و اجرت از مال خود ميت باشد ، در صورتى كه مخالف شأن ميت نيست ، احتياط واجب اين است كه ، كسى را اجير كند كه كمتر از ديگران اجرت مىگيرد .
( 83 ) : اجير گرفتن از وطن ميت يا از ميقات ، تابع تقليد يا اجتهاد وارث است نه خود ميت . پس اگر وظيفه ميت حج از وطن بوده ، ولى وارث استيجار از ميقات را جايز مىداند ، واجب نيست كه وارث از وطن ميت اجير بگيرد . مگر آن كه وصيت كرده باشد .

30