( 272 ) : طواف كردن با بدن يا لباسى كه در آن خون و خونابه زخم يا دمل هست اگر اجتناب از آن دشوار باشد ، مانعى ندارد . و بر طرف كردنش لازم نيست و بنابر احتياط واجب براى طواف نايب نيز بگيرد . همچنين از به همراه داشتن چيز نجس در هنگام طواف بايد خوددارى كند ، بنابر احتياط لازم .
( 273 ) : چنانچه نجس بودن بدن يا لباس خود را نمىدانسته و پس از انجام طواف فهميده ، طوافش صحيح است و نيازى به اعاده نيست . و هم چنين است نماز طواف .
( 274 ) : هر گاه نجاست بدن يا لباس خود را فراموش نموده و طواف كرد و بعد از طواف يادش آمد ، بنابر احتياط واجب بايد طواف را اعاده كند . و چنانچه بعد از نماز طواف يادش بيايد كه بدن يا لباسش نجس بوده بايد نماز طواف را اعاده كند .
( 275 ) : هر گاه نجس بودن بدن يا لباس خود را نمىدانست و در ميان طواف فهميد نجس است ، يا اين كه بدن و لباسش پاك بود ولى قبل از پايان طواف نجس شد ، اگر جامه پاكى دارد همانجا لباس نجس را كنده و با جامه پاك طواف را تمام كند ، و گر نه در صورت امكان بدون رها كردن طواف بدن و لباسش را تطهير كند و طواف را ادامه دهد . و چنانچه لباس پاك همراه ندارد و

102