مسأله 208 - كسى كه شكارى كرد چنانچه كفاره آن شتر باشد و يافت نشود بايد شصت مسكين را اطعام نمايند ، براى هر مسكين يك مد كه تقريبا ده سير است . و اگر اين را هم نتواند ، بايد هيجده روز روزه بگيرد . و اگر كفاره گاو باشد و دست نيايد يا مقدور نباشد بايد سى مسكين را اطعام نمايد . و اگر اين را هم نتواند نه روز روزه بگيرد . و اگر كفاره گوسفند باشد و يافت نشود يا نتواند تهيه كند ده مسكين را اطعام نمايد . و اگر متمكن نباشد بايد سه روز روزه بگيرد .
مسأله 209 - هر گاه محرم در خارج حرم كبوتر يا مانند آن را شكار نموده و بكشد يك گوسفند بايد كفاره بدهد . و در جوجه آن ، يك بره يا بزغاله بايد كفاره بدهد و در شكستن تخم آن ، يك درهم بنابر احتياط بايد كفاره بدهد . و هر گاه محل ( غير محرم ) كبوتر و مانند آن را در حرم بكشد ، يك درهم و در جوجه آن نيم درهم و در تخم آن ربع درهم كفاره بدهد و هر گاه محرم در حرم آن را بكشد ، هر دو كفاره بر او واجب مىشود . و هم چنين است در كشتن جوجه و شكستن تخم . و تخم اگر جوجه در آن به حركت آمده ، حكم جوجه را دارد .
مسأله 210 - كفاره شكار قطاء ( مرغى است كه آن را به فارسى سنگخوار نامند ) و كبك و دراج و مانند آن ، يك بره است كه از شير گرفته شده و علفخوار باشد . و كفاره شكار گنجشك و قبره كه

95