سالش تمام و در سال دوم داخل شده باشد . و چنانچه پس از قربانى كردن معلوم شد كه قربانى در سن معتبر نبوده ، لازم است قربانى ديگرى به سن معتبر بنمايد . و قربانى بايستى از جميع اعضاى سالم باشد و قربانى كور و شل و گوش بريده و شاخ شكسته و مانند اينها كفايت نمىكند و احوط ( واجب ) اين است كه اخته شده نيز كفايت نمىكند . و لاغر نيز نباشد . و احوط ( مستحب ) اولى اين است كه بيمار و موجو ( رگ ماليده ) و مرضوض ( تخم كوبيده ) و پير كه مغز استخوانش آب شده نباشد ، و قربانيى كه گوشش شكافته يا سوراخ باشد عيبى ندارد ، اگر چه احوط ( مستحب ) اين است كه از اينها نيز سالم باشد ، و احوط ( مستحب ) و اولى اين است كه قربانى طورى نباشد كه از اصل خلقت شاخ و دم نداشته باشد .
مسأله 389 - چنانچه قربانى را به عقيده اين كه سالم است خريدارى نموده و قيمتش را پرداخته و بعد معلوم شد كه عيبى دارد ، ظاهر اين است كه مىتواند به آن اكتفا نمايد و لازم نيست قربانى ديگرى بنمايد .
مسأله 390 - آنچه از شرايط در قربانى ذكر شد تماما در صورت تمكن و قدرت است . و كسى كه نتواند قربانى را به اين شرايط تهيه كند ، هر چه ممكنش باشد همان كافى است .
مسأله 391 - چنانچه قربانى را به عقيده اين كه چاق است ، كشت و بعد از كشتن معلوم شد لاغر است كافى است و حاجتى به

162