باطل و لازم است اعاده نمايد .
سوم : آن كه زيادى را پس از فراغت از طواف به قصد جزئيت آن به جا آورد ، كه در اين صورت نيز اظهر بطلان طواف است .
چهارم : آن كه زيادى را به قصد جزئيت طواف ديگر به جا آورد و طواف دوم را تمام كند ، كه در اين صورت گر چه در طواف زيادى نداشته ، ولى احوط ( واجب ) بلكه اظهر بطلان طواف اول است ، به جهت آن كه دو طواف واجب را پشت سر هم انجام داده است .
پنجم : آن كه قصد جزئيت زيادى را براى طواف ديگر بنمايد ، و اتفاقا نتواند طواف ديگر را به آخر برساند . در اين صورت نه زيادى هست و نه قران ، ولى گاهى طواف در اين صورت به جهت عدم تحقق قصد قربت باطل مىشود ، و آن در صورتى است كه مكلف هنگام شروع به طواف يا در اثناى آن با اين كه مىداند قران حرام و مبطل طواف است آن را قصد نمايد ، كه قصد قربت با قصد حرام جمع نمىشود ، هر چند از باب اتفاق آن حرام انجام نشود كه قران بين دو طواف باشد .
مسأله 318 - هر گاه طواف خود را از روى سهو بيش از هفت شوط انجام دهد ، چنانچه زيادى كمتر از يك شوط باشد آن را قطع نمايد و طوافش صحيح است . و چنانچه زيادى يك شوط يا بيشتر باشد ، احتياط ( واجب ) اين است كه باقى آن را تا يك طواف كامل شود به قصد قربت مطلقه تمام نمايد .

134