اين آية كريمه و اين حديث شريف در اهميت حج و وجوبش كافى است ، و روايات بسيارى در اين دو موضوع وارد شده كه اين مختصر گنجايش آنها را ندارد و از جهت اختصار به همين قدر اكتفا شد بدان كه حج واجب بر مكلف در اصل شريعت ، يك مرتبه در تمام عمر است ، و آن را حجة الاسلام مىنامند .
مسأله 1 - وجوب حج پس از تحقق شرايطش فورى است و بايد در سال استطاعت انجام شود ، و اگر كسى از روى نافرمانى و عصيان ، يا به جهت عذرى آن را ترك كرد در سال آينده و هم چنين سالهاى بعد واجب خواهد شد ، و بعيد نيست كه تأخير آن بدون عذر از گناهان كبيره باشد .
مسأله 2 - هر گاه استطاعت حاصل شد و به جا آوردن حج متوقف بر مقدمات و تهيه وسائلى بود بايد فورا به تحصيل آن پرداخته و خود را آماده و مهيا نمايد ، و هر گاه قافله هاى متعددى باشد كه يكى پس از ديگرى حركت مىكنند ، پس مكلف اگر اطمينان دارد با اولين قافله اگر حركت ننمايد مىتواند با قافله بعدى به حج برسد تأخير جايز است ، و الا بايد در اولين فرصت حركت كند .
مسأله 3 - هر گاه متمكن از رفتن با اولين كاروان و قافله بود و نرفت به اعتماد اين كه با تأخير نيز حتما درك خواهد كرد ، ولى اتفاقا با قافله بعدى نتوانست برود ، يا آن كه به علت تأخير ، حج را درك ننمود ، حج بر ذمه اش واجب و مستقر خواهد بود ، هر چند در تأخير معذور باشد .

12