نا دار شده و به او بذل شود ، قبولش واجب است . و همچنين كسى كه حج بر او به نذر يا شبه آن واجب شده و تمكن ندارد كه اين شخصى نيز در صورت بذل بايد قبول كند .
مسأله 47 - هر گاه به كسى پولى بذل شود كه با آن حج نمايد و آن مال در بين راه تلف شد وجوب حج از او ساقط مىشود . بلى اگر متمكن از ادامه سفر از مال خود باشد و يا مقارن تلف ، شخصى بقيه مخارج سفر را به او بذل كند واجب است ادامه بدهد و حج را به جا آورد و اين حج مجزى از حجة الاسلام خواهد بود . چيزى كه هست در اين صورت وجوب حج مشروط به رجوع به كفايت است ، به اين معنى كه اگر اين شخص پول خود را در راه حج صرف نمايد پس از بازگشت در اداره زندگى خود و عائله درمانده نمىشود ، ولى اگر بداند كه درمانده مىشود ادامه سفر بر او واجب نخواهد بود .
مسأله 48 - در وجوب حج ، بذل نقدى معتبر نيست يعنى لازم نيست بخشنده مال را نقد بدهد . بلكه اگر او را وكيل كند كه از قبل او پولى قرض كرده و به حج برود كه بعد خودش قرض را بپردازد ، حج بر او واجب مىشود .
مسأله 49 - ظاهر اين است كه پول قربانى نيز بر باذل يعنى دهنده است . پس اگر مصارف حج را داد و پول قربانى را نداد ، حج بر گيرنده واجب نمىشود ، مگر در صورتى كه خود توانايى خريد آن را از مال خود داشته باشد ، بلى اگر پرداخت

21