بنابر احتياط .
مسأله 300 - بودن خون و خونابه زخم و دمل كه اجتناب از آن سخت باشد در بدن يا لباس در طواف مانعى ندارد و بر طرف كردنش لازم نيست ، همچنان كه بودن چيز نجس همراه انسان در طواف عيبى ندارد . و هم چنين است نجس بودن چيزهايى كه در آن نماز خوانده نمىشود مانند هميان و كلاه و جوراب .
مسأله 301 - در صورتى كه نجس بودن بدن يا لباس خود را نمىدانسته و پس از انجام طواف بفهمد ، طوافش صحيح است و بنابر اظهر حاجتى به اعاده ندارد ، و همچنين است نماز طواف اگر نمىدانسته بدن يا لباسش نجس بوده و بعد از نماز بفهمد ، نمازش صحيح است .
مسأله 302 - هر گاه نجاست بدن يا لباس خود را فراموش نموده و با آنها طواف نموده و بعد از طواف يادش آمد صحت طواف خالى از وجه نيست .
مسأله 303 - هر گاه نجس بودن بدن يا لباس خود را نمى دانسته و در اثناى طواف دانست ، جمعى بر آنند كه طواف را قطع كند و ازاله كند نجاست را و برگردد و تمام كند طواف را و احوط استيناف است بعد از اتمام خصوصا باتخلل فعل كثير كه موجب قطع طواف بوده باشد قبل از اكمال جهاز شوط و هچنين است حكم هر گاه نجاست عارض ثوب يا بدن شود

107