بيايد ، احوط آن است كه به ميقات برگردد ، و لباس احرام را بپوشد ، و تلبيه را هم رجاءا بگويد ، و اگر برگشتن به ميقات ممكن نباشد ، هر مقدار ممكن است برگردد ، و در آنجا بپوشد ، و اگر برگشتن اصلا ممكن نشود ، هر جا به خاطرش آمد همانجا لباس احرام بپوشد ، و تلبيه را به نحوى كه ذكر شد بگويد ، و اگر با تمكن بر نگشت ، و هر جا يادش آمد لباس احرام پوشيد ، احرام او صحيح است على الظاهر ، گرچه خلاف احتياط است .
( مسأله 41 ) معلوم شد كه احرام اين است كه شخص ملتزم شود ، و بر خود قرار دهد ، ترك كارهائى را كه در حال احرام حرام است . پس لازم است آن كارها را ، پيش از نيت احرام بطور اجمال بشناسد ، تا در موقع نيت ، ترك آنها را بر خود قرار دهد ، و كفايت مىكند كه در نظر داشته باشد ترك محرماتى كه در مناسك نوشته شده ، و لازم نيست كه بطور تفصيل در وقت احرام آن كارها در نظرش باشد .

47