قربانى را خودش بخورد و قدرى را هديه دهد ، و مقدارى را به فقير مؤمن صدقه بدهد ، و احتياط آن است كه هديه را هم به مؤمن دهد ، و اين كه هر يك از صدقه و هديه كمتر از ثلث قربانى نباشد ، و در هديه فقر شرط نيست .
( مسأله 190 ) لازم نيست كه سهم هر يك را جدا كند ، بلكه اگر همين طور هديه و تصدق كند ، و بعد آن فقير مؤمن ، و مؤمنى كه هديه را قبول كرده سهم خود را به ديگرى صدقه بدهد اشكال ندارد ، و اگر پيش از عمل كردن به اين احتياط ، افرادى قربانى را به دزدى يا غارت ببرند ، لازم نيست دوباره قربانى كند . ولى اگر قربانى را به آنها بدهد ، بايد قيمت گوشت قربانى سهم فقرا را به فقرا برساند ، نه قيمت گوسفند زنده را .
( مسأله 191 ) چون ممكن است در منى بواسطه حاضر نبودن فقير مؤمن ، تصدق دادن ثلث قربانى به مؤمن فقير و همچنين هديه دادن ثلث آن به مؤمن ممكن نباشد ، بهتر

177