وجود اينكه تقليد ميّت را جائز نمىدانستند . و فتاوى حقير بر طبق فتاوى مسطوره در اين مناسك مىباشد ، مگر در يك مسأله كه ايشان در مشعر الحرام ذكر خدا را مستحب مىدانند ، و احقر تقويت وجوب آن مىكنم ، و قصد قربت كفايت مىكند . پس عامل به اين رساله از عهده تكليف ان شاء اللَّه بر آمده است و عند اللَّه معذور بلكه مثاب و مأجور است » .
« حرّره أقلّ خدّام الشرع جعفر التستري » .
البته غير از مطلبى كه ذكر نمودند حاشيهء ديگرى در ميقاتها دارند كه در محلّ خودش با رمز ( ج ع ) بدان اشاره نموده‌اند ، و ما هم به همين صورت آن را ذكر كرديم .
2 - نسخه چاپ ( 1298 ه . ق ) :
در مقدّمه اين نسخه چنين آمده است : « مخفى نماند كه چون مناسك مرحوم حجّة الاسلام حاج شيخ مرتضى بسيار كمياب بود و حجّاج بيت اللَّه الحرام بسيار اوقات تلخ بودند ، لهذا بر خود لازم دانسته كه مناسك مرحوم آقا شيخ مرتضى رحمه اللَّه استكتاب نموده ، و حواشى حجّة الاسلام آقا ميرزا حسن سلَّمه اللَّه تعالى به او ملحق ساخته ، و كمال سعى و اهتمام در تصميم اين نسخه شد تا حجّاج بيت اللَّه الحرام را نفع بخشد » .
از اين كلام ظاهر مىشود كه مناسك قبل از اين تاريخ هم چاپ شده است ، ولى متأسّفانه تاكنون به دست ما نرسيده ؛ و مرحوم علَّامه تهرانى در « الذريعه » نيز بدان اشاره نفرموده‌اند ، بلكه فقط به چاپهاى ( 1301 ه . ق ) و ( 1321 ه . ق ) اشاره نموده‌اند [2] .

[2] الذريعه 22 : 273 .

7