به عمرهء مفرده ، و در اعتبار فاصله ميانهء آن و عمره كه پيش بجا آورده خلاف كرده‌اند ، جمعى كثير از علماء [146] بر آنند كه احتياج به فاصله ندارد ، و جمعى [147] لازم دانسته‌اند فاصلهء يك ماه را ، و بعضى [148] يك سال را ، و بعضى [149] كافى دانسته‌اند فاصلهء ده روز را ، و اين قول خالى از قوت نيست ( 1 ) اگر چه سند مستندان ضعيف است .
و احرام عمرهء مفرده از اقرب اطراف حرم است به مكَّهء معظمه و الآن معروف است ، و بعد از احرام طواف و نماز آن و سعى و تقصير مىكند و همه چيز از براى او حلال مىشود مگر زن و چون طواف نساء را كه در عمرهء مفرده لازم است به جا آورد زن نيز بر او حلال مىشود .
و سنّت است كه چون خواهد از مكَّه بيرون رود غسل كند و طواف وداع به جا آورد و در هر شوطى دست يا بدن به حجر الأسود و ركن يمانى برساند ، و چون به مستجار رسد دعاهاى سابق را بخواند ، پس به نزد حجر الأسود بيايد و شكم خود را به خانه بسايد و يك دست بر حجر الأسود گذارد و دست ديگر به جانب خانه بگشايد و حمد و ثناى الهى بجا آورد و صلوات بر محمّد و آل محمّد بفرستد ، و سنّت است كه از باب حنّاطين بيرون رود كه مقابل ركن شامى است ، و آن كه عزم كند بر مراجعت ، و از خداوند طلب توفيق مراجعت كند ، و در وقت بيرون رفتن يك درهم خرما بگيرد و تصدق كند بر فقراء به جهت احتمال صدور بعض محرّمات در حال احرام از او غفلتا مثل شپش كشتن و نحو آن [150] .

[146] الناصريات : 307 ، المسألة 139 ، المراسم : 104 ، السرائر 1 : 540 - 541 ، و رجوع شود به مستند الشيعة 11 : 162 .
[147] الكافي في الفقه : 221 ، الوسيلة : 196 ، الغنية : 197 ، المختصر النافع 1 : 99 ، مختلف الشيعة 4 : 359 .
[148] قائل به اين قول عمانى است چنان چه علامه در مختلف الشيعة 4 : 359 نقل فرموده است .
[149] المبسوط 1 : 309 ، المهذب 1 : 211 ، الجامع للشرائع : 179 ، الإصباح : 185 ، و رجوع شود به مستند الشيعة 12 : 162 .
[150] روايات وارده در وسائل الشيعة 10 : 231 ، باب 18 از ابواب عود به منى بر موارد ياد شده دلالت دارد .

123