تا بعد از خروج ؛ قضا مىكند در سال آينده به خود يا نائب .
و كسى كه مريض باشد و مايوس باشد از تمكَّن در وقت خود به عوض او رمى مىكنند ، و اگر صحيح شد اعاده لازم نيست ، اگر چه احوط است در صورت عروض قدرت در وقت ، و اگر بشود مريض سنگ را به دست بگيرد كه ديگرى بيندازد او را .
و اگر كسى عمدا ترك رمى كند حج او فاسد نمىشود على الاشهر الاقوى ، و بعضى فرموده‌اند : كه احوط قضاء حج است در سال ديگر .
و بدان كه جايز نيست كه در شب رمى كند از براى روز گذشته يا از براى روز آينده ، مگر كسى كه عذر داشته باشد كه در روز رمى ممكن نشود پس شب آن روز رمى مىكند ، و اگر كسى فراموش كند رمى را تا روز ديگر ، اوّل قضاى رمى سابق [ را ] مىكند ، بعد از آن واجب آن روز را به جا مىآورد .

118