1 - آن كه سالم باشد پس حيوان مريض كفايت نمىكند .
2 - آن كه تام الاجزاء باشد پس حيوان ناقص مانند كور ، لنگ ، گوش بريده ، حيوانى كه از شاخ اندرونى او چيزى ناقص باشد ، كفايت نمىكند .
بلى حيوانى كه شاخ بيرون او شكسته يا بريده باشد و يا گوش او پاره شده ولى قطع نشده باشد ، و يا دم او بريده باشد ، كافى است .
و اما حيوانى كه از اصل خلقت گوش يا شاخ يا دم نداشته باشد پس كفايت آن در قربانى مشكل است و بنابر احتياط اكتفاء به آنها ننمايد .
3 - آن كه حيوان خصى يعنى اخته شده نباشد مگر در صورتى كه تمكن از غير آن نداشته باشد ، و اما حيوان موجوء يعنى حيوانى كه رگهاى خصيتين او را ماليده باشند تا فاسد شده باشد ، و مرضوض يعنى حيوانى كه تخمهاى او را ماليده باشند پس ظاهرا كفايت مىكند .
مسأله 405 - اگر حيوانى را به گمان سالم بودن

224