كنند و آن مبلغ ، كفايت مخارج حج را نكند واجب نيست مستأجر ، كمبود را تأمين نمايد هم چنان كه در صورت زياد آمدن نيز مستأجر نمىتواند زيادى را پس بگيرد .
( مسأله 227 ) : اگر كسى أجير شود در سال معينى براى ميت ، حج بجا آورد تقديم و يا تأخير آن جايز نيست و اگر بتأخير انداخت و در سالهاى بعد حج را بجا آورد ذمه منوب عنه فارغ شده ولى اجرت را مستحق نخواهد بود مگر أين كه تقديم و يا تأخير با رضايت مستأجر بأشد .
( مسأله 228 ) : اگر كسى را أجير نمايند و شرط كنند كه در سال معين ، خودش بايد حج را انجام دهد و اتفاقا در آن سال ، فوت كند يا مانعى پيش از رفتن و يا در بين رآه پيش بيايد كه نتواند حج را انجام دهد اجاره فسخ شده و مستحق اجرت نيز نخواهد بود .
( مسأله 229 ) : اگر كسى بدون قيد مباشرت ، أجير گرديد كه حج انجام دهد اتفاقا براى أجير مانعى پيش آمد كه نتوانست حج را بجا آورد اجاره فسخ نخواهد شد بلكه مىتواند از طرف منوب عنه ، نائب بگيرد .
( مسأله 230 ) : هر گاه شخصي در وسعت وقت ، براى حج تمتع نائب گردد و بر حسب اتفاق ، وقت تنگ شده و ناچار شود از عمره تمتع به حج افراد عدول نمايد در أين صورت فراغ ذمه منوب عنه مشكل است و اگر اجاره بر تفريغ ذمه منوب عنه بوده بايد با صاحب مال ، مصالحه نمايد و اگر اجاره بر اعمال عمره و حج تمتع بود استحقاق اجرت را نخواهد داشت .

57