چنانچه بدهى أو مدت دار بأشد و اطمينان دارد كه در وقت پرداخت بدهى متمكن از أداء آن خواهد شد و به زحمت و مشقت نخواهد افتاد مستطيع بوده واجب است به حج برود .
( مسأله 176 ) : هر گاه در سفر حج ، بدهى قهري پيدا كند همانند أين كه مال كسى را از روى خطا تلف نمايد و اگر بخواهد بدهى خود را بپردازد متمكن از انجام حج نخواهد شد حج بر أو واجب نيست مگر أين كه طلبكار مطالبه نمىكند و يا أين كه در وقت مطالبه مىتواند به سهولت و بدون مشقت بپردازد .
ولى اگر عمدا تلف كرده ، وجوب حج از بين نمىرود بلكه حج بر أو مستقر شده و بايد حج بجا آورد .

44