كرده ، هر چند داراى ساير شرايط حج نيز بأشد مستطيع نخواهد بود .
( مسأله 49 ) : اگر كسى براى رفتن به حج ، ضروريات زندگى ( همانند خانه و لباس و أثاث خانه و ابزار كار كه به آنها احتياج دارد ) خود را بفروشد و با پول آن به حج برود اگر در زندگى به زحمت و مشقت نيفتد مجزى از حجة الاسلام است ( مسأله 50 ) : اگر كسى به مقدار هزينه حج ، پول داشت ولى نمىدانست كه مستطيع است و يا أين كه مىدانست ولى از وجوب حج ، به شخص مستطيع غافل بود ( غفلتى كه معذور بود ) در أين صورت حج بر أو واجب نيست .
اما اگر شك داشت و يا غافل از وجوب حج بود ( منشأ غفلت وى نيز تقصير بود ) و پس از تلف شدن پول متوجه گرديد ظاهر أين است كه با وجود ساير شرائط ، حج بر ذمه وى مستقر شده و بايد به حج برود .
( مسأله 51 ) : ظاهر أين است كه در مخارج و هزينه سفر حج ، ملكيت معتبر نيست و اگر با اباحه نيز حاصل شود استطاعت صدق كرده ، واجب است به حج برود .
( مسأله 52 ) : هر گاه پيش كسى مالى بأشد كه اجازه تصرف در آن را داده باشند اگر آن مال ، كفايت هزينه حج را بكند با دارا بودن ساير شرايط ، حج بر أو واجب خواهد بود ( به شرطي كه اجازه داده شده شرعا قابل برگشت براى صاحب اجازه نباشد و يا اطمينان داشته بأشد كه بر نخواهد گشت ) .
( مسأله 53 ) : در استطاعت مالى معتبر است علاوه بر مخارج

19