بگويد و تلقين ديگرى نيز مؤثر واقع نشود واجب است هر طورى كه خودش مىتواند بگويد ، و أحوط در أين صورت ، جمع بين گفتن به مقدار ميسور و گفتن ترجمه آنها و نائب گرفتن ديگرى است كه بجاى أو تلبيه را بگويد .
( مسأله 412 ) : ولى طفل غير مميز ، بجاى أو تلبيه بگويد .
( مسأله 413 ) : شخص گنگ و لآل با انگشت خود به تلبيه إشارة نموده و زبان خود را حركت دهد و أولى أين است كه أين كار را خودش انجام داده و نائب هم بگيرد كه بجاى أو تلبيه بگويد .
( مسأله 414 ) : احرام حج تمتع ، عمره تمتع ، عمره مفرده ، حج افراد ، بدون تلبيه منعقد نمىشود ولى احرام حج قران ، به تلبيه يا اشعار يا تقليد محقق مىشود .
( مسأله 415 ) : گفتن تلبيه ، بيش از يك مرتبه واجب نيست ولى تكرار آن مستحب است .
( مسأله 416 ) : اگر شخصي لباس احرام را پوشيد و نيت احرام كرد و پيش از گفتن تلبيه ، يكى از محرمات احرام را مرتكب گرديد گناهى نكرده و كفاره نيز ندارد .
( مسأله 417 ) : هر گاه پس از پوشيدن لباس احرام و پيش از گذشتن از ميقات ، شك نمايد كه تلبيه را گفته يا نه ، لازم است تلبيه را بگويد .
( مسأله 418 ) : اگر پس از گفتن تلبيه شك كند كه درست گفته يا نه ، احتياج به گفتن نيست احرام و عملش صحيح است .

118