مسأله 5 - اگر بعضى از اركان عمره يا حج را به نيت خالص نياورد و به رياء و غير آن باطل كند و نتواند آن را جبران كند پس در عمره حكم بطلان عمره را دارد و در حج حكم بطلان حج را ، ولى اگر محل جبران باقى است و جبران كرد عملش صحيح مىشود ، گرچه معصيت كار است .
مسأله 6 - اگر بواسطه ندانستن مسأله يا جهت ديگر بجاى نيت عمره تمتع ، حج تمتع را قصد كند پس اگر در نظرش آن است كه همين عمل را كه همه بجا مىآورند او هم بجا آورد و گمان كرده جزء اول از دو جزء حج ، اسمش : حج تمتع است ظاهرا عمل او صحيح است و عمره تمتع است ، و بهتر آن است كه نيت را تجديد كند .
مسأله 7 - اگر بواسطه ندانستن مسأله يا جهت ديگر گمان كند كه حج تمتع بر عمره تمتع مقدم است و نيت حج تمتع كند به عزم اين كه پس از احرام برود به عرفات و مشعر و حج بجا آورد و عمره را پس از آن بجا آورد احرام او باطل است ، و بايد در ميقات تجديد احرام كند ، و اگر از ميقات گذشته است بايد در صورت امكان برگردد به ميقات و محرم شود ، و الا از همانجا محرم شود ، و اگر وارد حرم شده و ملتفت شد بايد در صورت امكان از حرم خارج شود و محرم شود ، و الا در همانجا محرم شود .
دوم - تلبيه يعنى لبيك گفتن و صورت آن بنابر اصح آن است كه بگويد :
" لبيك اللهم لبيك لبيك لا شريك لك لبيك " .
و به اين مقدار اگر اكتفا كند محرم شده و احرامش صحيح است ، و احتياط مستحب آن است كه پس از آن كه چهار " لبيك " را به صورتى كه گفته شده گفت بگويد :
" ان الحمد والنعمة لك والملك لا شريك لك لبيك " .
و اگر بخواهد احتياط بيشتر بكند پس از گفتن آنچه ذكر شد ، بگويد :
" لبيك اللهم لبيك لبيك ان الحمد والنعمة لك والملك لا شريك لك لبيك " .
و مستحب است بعد از آن بگويد .
" لبيك ذا المعارج لبيك لبيك داعيا إلى دار السلام لبيك لبيك

66