رفتن از آن راه را دارد به احرام باقى بماند و از آن راه برود ، و اگر از آن راه رفت و حج او فوت شد بايد عمره مفرده بجا آورد و از احرام خارج شود .
مسأله 8 - اگر شخص مصدود خوف آن داشته باشد كه اگر از راه ديگر برود به حج نمىرسد نمىتواند عمل شخص مصدود را بكند و محل شود ، بلكه بايد به راه ادامه دهد و صبر كند تا فوت محقق شود و با عمره مفرده متحلل شود .
مسأله 9 - تحقق پيدا مىكند مصدود بودن در حج به اين كه به هيچ يك از وقوف اختيارى و اضطرارى عرفه و مشعر نرسد ، بلكه تحقق پيدا مىكند اگر نرسد به چيزى كه به فوت آن ، حج فوت مىشود هر چند از روى علم و عمد نباشد ، و صور آن سابق ذكر شد ، بلكه ظاهرا تحقق پيدا كند به اين كه بعد از وقوفين منع كنند او را از منى و مكه و نتواند نايب بگيرد ، بلكه اگر منع كنند از اعمال منى يا اعمال مكه با عدم امكان نايب ، بلى در صورتى كه تمام اعمال را بجا آورد و منع نمودند از برگشتن به منى براى بيتوته و اعمال ايام تشريق ، مصدود بودن تحقق پيدا نمىكند ، و حج او صحيح است ، و بايد نايب بگيرد براى اعمال در اين سال ، و اگر نشد سال ديگر .
مسأله 10 - كسى كه مصدود شد از آمدن به مكه يا از اتمام اعمال يا از بجا آوردن اعمالى كه به ترك آنها حتى به غير عمد حج باطل مىشود و به دستورى كه گفته شد از احرام خارج شد ، اگر حج بر او مستقر شده بوده يا آن كه در سال ديگر مستطيع است و حج واجب را بجا نياورده بايد بعد از رفع منع دوباره به حج برود و اعمالى كه نموده كافى از حجة الاسلام نيست .
مسأله 11 - كسى كه مصدود است اگر اميد بر طرف شدن مانع را داشته باشد بلكه گمان آن را هم داشته باشد مىتواند بدستورى كه گفته شد از احرام خارج شود .
مسأله 12 - كسى كه احرام عمره بست و بواسطه مرض نتوانست برود به مكه اگر بخواهد محل شود بايد هدى كند ، و به احتياط واجب هدى يا پول آن را بفرستد بوسيله امينى به مكه و با او قرار داد كند كه در چه روز و چه ساعتى آن را در مكه ذبح كند و وقتى كه روز و ساعت موعود رسيد تقصير كند ، پس از آن هر چه بر او حرام شده بود حلال مىشود مگر زن ، و احتياط آن است كه در ذبح ، قصد تحليل منوب عنه كند .

269