به تفصيلى كه در طواف گذشت .
مسأله 20 - اگر از روى فراموشى زياد كند بر سعى چه كمتر از يك مرتبه يا بيشتر سعى او صحيح است ، و بهتر آنست كه زائد را رها كند ، گرچه بعيد نيست كه بتواند آن را به هفت مرتبه برساند .
مسأله 21 - اگر سعى را كم كند سهوا واجب است آن را اتمام كند هر وقت يادش بيايد ، و اگر به وطن خود مراجعت كرده و براى او مشقت ندارد بايد مراجعت كند ، و اگر نمىتواند يا مشقت دارد بايد نائب بگيرد .
مسأله 22 - اگر كمتر از يك مرتبه سعى كرد و بقيه را فراموش كرد بياورد ، احتياط واجب آن است كه سعى را از سر بگيرد ، و اگر بعد از تمام كردن يك مرتبه يا بيشتر فراموش كرد به هفت مرتبه برساند جائز است از همانجا سعى را تمام كند ، لكن احتياط آن است كه اگر چهار مرتبه را تمام نكرده تمام كند و از سر بگيرد .
مسأله 23 - به اتمام كردن سعى حلال نمىشود بر او آنچه حرام شده بود بواسطه احرام .
مسأله 24 - اگر فراموش كرد بعض سعى را در عمره تمتع پس به گمان اين كه أعمال عمره تمام شده از احرام خارج شد و بعد از آن نزديكى با زنان كرد واجب است برگردد و سعى را تمام كند ، و احتياط واجب آن است كه يك گاو براى كفاره ذبح كند .
مسأله 25 - اگر فراموش كرد بعض سعى را در عمره تمتع و تقصير كرد و بعد از آن نزديكى با زنان كرد احتياط واجب آن است كه به دستور مسأله سابق عمل كند ، بلكه احتياط واجب آن است كه در اين دو حكم سعى در غير عمره تمتع را نيز ملحق به تمتع كند در كفاره و اتمام .
مسأله 26 - اگر شك كند در عدد رفت و آمدها بعد از تقصير اعتناء نكند ، و اگر شك كند بعد از آن كه از عمل فارغ شد و منصرف شد چون بنا گذارى بر اتمام و اعتناء نكردن به شك خالى از اشكال نيست احتياط آن است كه آنچه احتمال نقص مىدهد اتمام كند ، خصوصا اگر شك در ناقص گذاشتن در اين باشد كه عمدا براى حاجتى ترك كرده است سعى را كه بر گردد و اتمام كند كه در اين صورت وجوب اتمام بعيد

161