روز و بيشتر از ده روز نباشد همه آن حيض است ، و چنانچه بيش از ده روز خون ببيند ; چند روز با صفات حيض و چند روز با صفات استحاضه ، مانند اين كه پنج روز به نشانه هاى حيض باشد ، و پنج روز به نشانه هاى استحاضه ، و پنج روز ديگر دوباره به نشانه هاى حيض باشد ، پنج روز اول و آخر را حيض قرار دهد ، و در پنج روز وسط آنچه بر حائض حرام است اجتناب كند و آنچه بر مستحاضه واجب است انجام دهد .
5 - ناسيه ( مسأله 496 ) : چنانچه ناسيه خونى به نشانه حيض ببيند كه كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد آن را حيض قرار دهد ، و اگر آن خون بيشتر از ده روز باشد تا پس از هفت روز هر زمانى كه احتمال بقاء عادت را مىدهد حيض قرار داده و بقيه استحاضه است ، و اگر عادتش بيش از هفتم نباشد از هفتم تا دهم ، بين وظايف حائض و مستحاضه جمع نمايد .
مسائل متفرقه حيض ( مسأله 497 ) : مبتدئه و مضطربه و ناسيه و صاحب عادت عدديه چنانچه خونى ببينند كه نشانه هاى حيض دارد بايد عبادت را ترك كنند ، و اگر بعد بفهمند حيض نبوده بايستى عبادتهائى را كه بجا نياورده اند قضا نمايند .
( مسأله 498 ) : زنى كه داراى عادت است ( وقتيه و عدديه يا تنها وقتيه و يا تنها عدديه ) هر گاه دو ماه پياپى بر خلاف عادت خود خون ببيند ، عادتش تغيير مىكند به آنچه در آن دو ماه ديده است . مثلا اگر از روز اول تا ششم ماه خون مىديده ، چنانچه دو ماه از دهم تا شانزدهم ماه خون ببيند و پاك شود ، عادت او از دهم تا شانزدهم ماه خواهد بود .
( مسأله 499 ) : مقصود از يك ماه گذشتن سى روز از ابتداى خون ديدن است نه از روز اول تا آخر ماه .

96