باطل است .
( مسأله 462 ) : زنى كه از خون حيض پاك مىشود ، واجب است براى نماز و عبادتهاى ديگرى كه شرط آنها طهارت است ، غسل كند و وضو هم بگيرد . و دستور غسل حيض مانند غسل جنابت است .
( مسأله 463 ) : پس از پاك شدن زن از خون حيض ، هر چند هنوز غسل نكرده طلاقش صحيح است ، و همسرش مىتواند با او نزديكى كند ، و بهتر است كه پيش از نزديكى فرج را بشويد ، ولى احتياط مستحب آن است كه پيش از غسل نزديكى نكند . اما چيزهاى ديگرى كه هنگام حيض بر زن حرام بوده - مانند توقف در مسجد و مس خط قرآن - تا غسل نكند بر او حلال نمىشود .
( مسأله 464 ) : چنانچه آب كافى براى وضو و غسل نيست ، پس اگر به مقدار غسل است ، بايد غسل نمايد و بجاى وضو تيمم كند ; و اگر تنها براى وضو كافى است بايد وضو گرفته و بجاى غسل تيمم كند ، و اگر براى هيچ يك از آنها كافى نيست يا آب ندارد بايد دو تيمم كند ، يكى بجاى غسل و ديگرى بجاى وضو .
( مسأله 465 ) : نمازهاى يوميه را كه زن در حال حيض نخوانده قضا ندارد ، ولى نماز آيات بنابر احتياط واجب و نيز روزه ماه رمضان را بايد قضا كند .
( مسأله 466 ) : اگر هنگام نماز شده و مى داند يا احتمال مىدهد چنانچه نماز را ديرتر بخواند حائض مىشود ، بايد هر چه زودتر نماز بخواند .
( مسأله 467 ) : اگر نماز را تأخير انداخته و به اندازه خواندن يك نماز و تحصيل طهارت از حدث از اول وقت گذشته و حائض شده ، قضاى آن نماز بر او واجب است ، ولى در تند يا كند خواندن و چيزهاى ديگر ، بايد ملاحظه حال خود را بكند ، مثلا زنى كه مسافر نيست چنانچه در اول ظهر نماز نخوانده ، قضاى آن در صورتى واجب است كه به اندازه خواندن چهار ركعت نماز و تحصيل طهارت از حدث از اول ظهر بگذرد و حائض شود ، و براى زن مسافر گذشتن وقت به اندازه خواندن دو ركعت با تحصيل طهارت كافى است .
( مسأله 468 ) : اگر زن در پايان وقت نماز از خون پاك شود و به اندازه

89