راست و پاى چپ را با دست چپ مسح كند .
( مسأله 257 ) : احتياط واجب آن است كه پهناى مسح پا به اندازه پهناى سه انگشت بسته باشد ، بلكه به احتياط مستحب با تمام كف دست مسح نمايد هر چند تمام پا مسح نشود .
( مسأله 258 ) : در مسح پا ، بايد دست را بر سر انگشتها بگذارد و به پشت پا بكشد ، نه آن كه تمام دست را روى پا بگذارد و كمى بكشد .
( مسأله 259 ) : در مسح سر و روى پا ، بايد دست را روى آنها بكشد ، و اگر دست را نگهدارد و سر يا پا را به آن بكشد وضو باطل است ، ولى اگر هنگامى كه دست را مىكشد ، سر يا پا كمى حركت كند اشكال ندارد .
( مسأله 260 ) : جاى مسح بايد خشك باشد ، و اگر به قدرى تر باشد كه رطوبت كف دست به آن اثر نكند مسح باطل است . ولى اگر ترى آن به اندازه اى كم باشد كه مانع از تأثير رطوبت مسح نباشد اشكال ندارد .
( مسأله 261 ) : اگر در كف دست رطوبتى براى مسح نمانده نمىتواند دست را با آب خارج تر كند ، بلكه بايد از ريش يا ابروها يا مژگان خود رطوبت بگيرد و با آن مسح نمايد .
( مسأله 262 ) : اگر رطوبت كف دست تنها به اندازه مسح سر باشد ، سر را با همان رطوبت مسح كند ، و براى مسح پاها از ريش يا ابروها و مژگان خود رطوبت بگيرد .
( مسأله 263 ) : مسح كردن از روى جوراب و كفش باطل است . و اگر به سبب سرماى شديد يا ترس از دزد و درنده و يا تقيه و مانند اينها نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد بايد تيمم نمايد ، و اگر كفش يا جوراب نجس نيست احتياط مستحب آن است كه وضو هم بگيرد و بر كفش يا جوراب مسح كند .
( مسأله 264 ) : اگر روى پا نجس باشد و نتواند براى مسح آن را آب بكشد بايد تيمم نمايد . و بنابر احتياط وضو هم بگيرد ، و چيز پاكى روى پا بگذارد و بر آن مسح كند .

52