نهم : بريدن هر دو پاى كسى تا مفصل يا همه ده انگشت پا . و ديه هر انگشت پا مانند ديه آن انگشت از دست است .
دهم : از بين بردن تخمهاى مردى .
يازدهم : آسيب رساندن به كسى به گونه اى كه عقل او از بين برود .
دوازدهم : شكستن پشت كسى به طورى كه ديگر درست نشود ، و نتواند درست بنشيند ، پس بايد تمام ديه را بدهد ، هر چند احوط اين است كه مصالحه شود .
سيزدهم : صدمه زدن به شخص به گونه اى كه حس بويائى او از بين برود ، و بوى خوب و بد را تشخيص ندهد ، و احوط مصالحه است .
چهاردهم : آسيب رساندن به شخص به طورى كه منى از او خارج نشود ، بنابر احتياط واجب . و احوط مصالحه است .
( مسأله 2717 ) : اگر اشتباهى شخصى را بكشد ، بايد علاوه بر ديه كه در مسأله ( 2716 ) گذشت به عنوان كفاره خود قاتل يك بنده آزاد كند ، و اگر نتواند بنده آزاد كند دو ماه پى در پى روزه بگيرد ، و اگر اين را هم نتواند شصت فقير را سير كند . و اگر به ناحق بكشد و عفو شده يا ديه داده است بايد به عنوان كفاره دو ماه روزه بگيرد و شصت فقير را سير كند و يك بنده را آزاد نمايد . و اگر او را بكشند احوط آن است كه اولاد ( ورثه ) او كفاره را از سهم الارث بدهند .
( مسأله 2718 ) : سواره بر حيوان ، اگر كارى كند كه آن حيوان به شخصى آسيب برساند ضامن است ، و نيز اگر ديگرى كارى كند كه حيوان به سوار خود ، يا به شخص ديگر صدمه بزند ضامن مىباشد .
( مسأله 2719 ) : اگر شخص كارى كند كه زن حامله سقط نمايد ، و آن سقط آزاد و محكوم به اسلام باشد ، چنانچه چيزى كه سقط شده نطفه باشد ، ديه اش بيست مثقال شرعى طلاى سكه دار است ، كه هر مثقال آن 18 نخود مىباشد ; و اگر علقه - خون بسته - باشد ، چهل مثقال . و اگر مضغه - پاره گوشت - باشد ، شصت مثقال ; و اگر استخوان بندى شده باشد ، هشتاد مثقال ; و اگر گوشت آورده

510