مقدار دست خود صورتش را بشويد ، و نيز اگر در پيشانى او مو روئيده يا جلو سرش مو ندارد ، بايد به اندازه معمول پيشانى را بشويد .
( مسأله 243 ) : اگر احتمال دهد چركى يا مانع ديگرى در ابروها و گوشه هاى چشم و لب او هست كه نمىگذارد آب به آنها برسد ، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد ، بايد هنگام وضو يا پيش از آن كاوش كند كه اگر مانعى باشد بر طرف نمايد .
( مسأله 244 ) : اگر پوست صورت از لاى موها پيدا باشد ، بايد آب را به پوست برساند ، و اگر پيدا نباشد شستن مو كافى است ، و رساندن آب به زير مو لازم نيست .
( مسأله 245 ) : اگر شك كند كه پوست صورت از لاى موها پيداست يا نه ، بنابر احتياط واجب بايد مو را بشويد و آب را به پوست هم برساند .
( مسأله 246 ) : شستن داخل بينى و مقدارى از لب و چشم كه در وقت بستن ديده نمىشود واجب نيست ، ولى براى آن كه يقين كند از جاهائى كه بايد شسته شود چيزى باقى نمانده ، واجب است مقدارى از آنها را هم بشويد ، و كسى كه نمى دانسته بايد اين مقدار را بشويد ، اگر بداند در وضوهائى كه گرفته مقدار واجب را شسته ، نمازهاى گذشته صحيح است ، و قضاى نمازهائى كه وقت آنها گذشته واجب نيست هر چند احوط است .
( مسأله 247 ) : صورت و دستها را بايد از بالا به پائين شست ، و اگر از پائين به بالا بشويد وضويش باطل است .
( مسأله 248 ) : اگر دست را تر كند و به صورت و دستها بكشد ، چنانچه ترى دست به اندازه اى باشد كه به سبب كشيدن دست ، آب كمى بر آنها جارى شود كافى است .
( مسأله 249 ) : پس از شستن صورت بايد دست راست و پس از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشتها بشويد .
( مسأله 250 ) : براى آن كه يقين كند آرنج را كاملا شسته بايد مقدارى بالاتر

50