در اين صورت هر كه شرط كرده ارث مىبرد .
( مسأله 2354 ) : زنى كه متعه شده گرچه نداند كه حق خرجى و هم خوابى ندارد عقد او صحيح است ، و براى ندانستنش ، حقى به شوهر پيدا نمىكند .
( مسأله 2355 ) : زنى كه متعه شده چنانچه بى اجازه شوهر از خانه بيرون رود ، و بر اثر آن حق شوهر ضايع شود ، بيرون رفتن او از خانه حرام است ، و بنابر احتياط چنانچه حق شوهر هم ضايع نشود بى اجازه او از خانه خارج نگردد .
( مسأله 2356 ) : اگر زنى مردى را وكيل كند كه به مدت و مبلغ معين او را براى خود متعه نمايد ، چنانچه مرد او را به عقد دائم خود در آورد ، يا به غير از مدت يا مبلغى كه معين شده او را متعه كند ، وقتى آن زن فهميد ، اگر اجازه نمايد آن عقد صحيح و گر نه باطل است .
( مسأله 2357 ) : براى محرم شدن ، پدر يا جد پدرى مىتواند دختر نا بالغ خود را يك ساعت يا بيشتر به عقد كسى در آورد ، ولى بايد آن عقد براى دختر نفعى و مصلحتى داشته باشد و مدت آن به قدرى باشد كه قابليت استمتاع زوج از او حاصل گردد ، و اما اگر براى پسر نا بالغ جهت محرم شدن در زمانى كه به طور كلى قابليت استمتاع ندارد زنى را عقد نمايند محل اشكال است .
( مسأله 2358 ) : اگر پدر يا جد پدرى ، طفل خود را كه در محل ديگرى است و نمى داند زنده است يا مرده ، براى محرم شدن به عقد كسى در آورد ، چنانچه زمان زوجيت قابل استمتاع از معقوده باشد ، بر حسب ظاهر محرم بودن حاصل مىگردد ، و چنانچه بعد معلوم شود كه هنگام عقد ، آن دختر زنده نبوده عقد باطل است ، و كسانى كه به سبب عقد ظاهرا محرم شده بودند نامحرمند .
( مسأله 2359 ) : اگر مرد مدت متعه زن را ببخشد ، چنانچه با او نزديكى كرده بايد همه آنچه را كه قرار گذاشته به او بدهد ، و اگر نزديكى نكرده واجب است نصف مهر را بدهد ، و احتياط مستحب آن است كه همه مهر را بدهد .
( مسأله 2360 ) : مرد مىتواند زنى را كه متعه او بوده و هنوز عده اش تمام نشده به عقد دائم خود در آورد ، يا اين كه دوباره متعه نمايد .

429